Na je dood uit de kast.

Als jouw vader of partner overleden is.

Na je dood uit de kast is gebaseerd op waar gebeurde verhalen. Verhalen die mij afgelopen jaren zijn toevertrouwd. Verhalen die tekenend zijn voor de dagelijkse praktijk. Verhalen die ontstaan met overtuigingen, schaamte en angst als bron.

Als jouw vader of partner overleden is en je vindt bij het opruimen van de zolder dat ene koffertje. Als jouw vader of partner vader overleden is en je vindt je een rijtje jurken naast de driedelige pakken. Als jouw vader of partner overleden is en je vindt pumps onderin de kast. Als vader overleden is en moeder vertelt je dat grote geheim: “Papa droeg vrouwenkleding en dat heeft hij nooit durven zeggen”. Als je partner overleden is en je ontdekt dat grote geheim: “Was dat ook zijn kleding”?

Na je dood uit de kast heeft voor nabestaanden heel veel impact.

Mannen dragen vrouwenkleding.

Als je mij eerder in mijn leven had gevraagd of mannen vrouwenkleding zouden dragen, dan had ik pertinent “nee” gezegd. Zelfs al had ik zelf het stille verlangen, zelfs al wist ik van het bestaan van travestie, zelfs dan had ik “nee” gezegd. Zelfs al experimenteerde ik met vrouwenkleding, dan nog had ik pertinent “nee” gezegd. Mijn overtuiging, dat wat mij met de paplepel is ingegoten, beperkte mij in het met verwondering kijken. Hoe ik ook experimenteerde in mijn leven, het was één groot geheim. Inmiddels heb ik mij hierin verdiept, als Lifecoach, als mens, als vader, als partner en als ervaringsdeskundige. En ik mag zijn wie ik ben!

Mannen van mijn generatie.

Mannen van mijn generatie dragen geen vrouwenkleding, toch……? Of is de wereld al een langere tijd aan het veranderen. We weten inmiddels wel dat er mannen zijn die vrouwenkleding dragen, mannen die met regelmaat een transformatie ondergaan, mannen die soms of altijd liever vrouw zouden zijn, mannen die heel af en toe even zich vrouwelijk willen uiten. Er zijn zoveel zijn varianties op dit thema. Transgender zijn is een paraplubegrip. In transitie gaan is van een andere orde dan je af en toe vrouwelijk mogen voelen met hulp van kleding, accessoires en make-up. Zij die zich liever vrouw voelen spreken van aankleden. Zij die af en toe een andere genderexpressie zoeken, spreken van omkleden. Ja, zo genuanceerd kan het op gevoelsniveau zijn.

Toevallig ontdekken.

Mijn generatie had lange tijd nog geen internet. Mijn generatie zag een toevallige advertentie van een plek waar je je even vrouw kon voelen. Een plek waar je werd begeleid in passende kleding uitzoeken, met make-up, met accessoires als schoenen en pruik. Passend bij jouw postuur, jouw leeftijd en bij wat jouw vrouwbeeld was. Mijn generatie ging het vooral zelf ontdekken. Met de kleding van moeder, tante, zus, buurvrouw of anderen.

Mannen mogen voelen.

Vrouwelijk voelen! Mannen mogen voelen, mannen mogen zich emotioneel uiten, mannen mogen zich anders kleden, mannen zijn mensen met ook een vrouwelijke kant. Wow! Hoe mooi is dat.

Mijn generatie leeft veelal nog in de wereld van roze en blauw, van stoer en zacht, van rationeel en emotioneel. En voor mannen die zich af en toe even vrouwelijk willen voelen, die zich af en toe even vrouwelijk willen uiten, zijn er vluchthavens. Plekken als T&T-avonden, community ’s op internet, showavonden en andere plekken waar je je even kunt identificeren met gelijkgestemden.

Je begrijpt wel, dit artikel gaat niet over jou als er sprake is van genderdysforie. Dan zoek je wel je weg, een lange weg, een ingewikkelde weg, een mooie weg als die voor jouw goed is. Dan ga je voor een transitie en leef hopelijk weer gelukkig als een hij of een zij.

Dit gaat over jou, jij bent niet alleen.

Nee, dit artikel gaat over jou en over mij. Mannen met een behoefte om de vrouwelijke kant in zich te versterken met kleding en accessoires. Mannen die zich met regelmaat zich een weg moeten vinden in de wereld van overtuigingen. Overtuigingen over zichzelf, van de directe omgeving, van leeftijdgenoten en van de nabije leefomgeving. De wereld is nog niet zover. Doch de wereld en de overtuigingen veranderen mee als jij en ik laten zien waar we voor staan. Een mens met een mannelijke en een vrouwelijke kant. En beide kanten kun je beïnvloeden, versterken of verzwakken. En geloof me maar, je bent daar heus niet alleen in. De één benadrukt zijn vrouwelijk kant met het laten zien van de zachte kant, de ander heeft daar weer kleding en accessoires bij nodig, weer een ander doet dit vanuit seksuele opwinding. Hoe dan ook, mannen dragen vrouwenkleding. En de grenzen van het mannelijke en vrouwelijke veranderen, ze rekken als het ware op en zullen overlappen.

Ouder worden en dood gaan.

Mij generatie wordt ouder. Onze lijven zijn niet meer zo strak. Onze kledingstijl volgt onze leeftijd. We zijn niet meer zo vief. Echter wat in ons zit, ons gevoel, dat zit er wel. Sommigen vinden het steeds gedoe om toch die genderexpressie te leven. Sommigen zijn beretrots, zijn voorvechters en laten zien wat zij voelen en uiten waar zij voor staan. Sommigen maken een feestje van hun vrouwelijke kant en leven dat voor.

Ik doe hier geen voorspelling over hoe het zou zijn in een verzorgingstehuis of een andersoortige zorginstelling, al maak ik mij daar zorgen over. Velen zullen zich zeer beperkt voelen. Ik maak nu een grote stap naar doodgaan. Ja, jij en ik gaan dood. Ooit, een keer.

Na je dood uit de kast.

Uit de kast komen is een bekend begrip. Uit kast komen na je dood is een lastige voor de nabestaanden. Veelal zullen jouw dierbaren een keer jouw garderobe zien. Voor de één is dat het koffertje op zolder, voor de ander is dat een hele kledingkast, voor weer een ander is dat een koffer, die ooit opgeruimd wordt, bij een vriend of vriendin.

Soms is het vrouw willen zijn of het vrouwelijk willen uiten een gedeeld geheim met de partner. Soms is en blijft het gewoon één groot geheim. En dat laatste komt zo veel voor. De partner heeft dan de keuze. Het geheim leeft voort in de partner of via jouw partner kom je alsnog na je dood uit de kast.

Nabestaanden met vraagtekens.

Vraagtekens blijven over. Jij, de vader, de man, de partner, wie was jij, welke behoefte had jij. Dierbaren komen er achter dat zij maar met een stukje, met een deel van jou hebben geleefd. Op zijn minst blijft de vraag “met wie heb ik geleefd”. Wantrouwen kan opborrelen. Frustratie wellicht, wat maakte dat jij dat niet eerder vertelde en deelde. Geschaad vertrouwen achteraf kan het resultaat zijn! Dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Mijn leven als leerschool.

Ik begeleid (parttime)transvrouwen, crossdressers, travestieten in het mogen zijn wie ze zijn. Ik ben een groot voorstander van het betrekken van dierbaren. Mijn eigen leven was een harde leerschool. Ruim 40 jaar hield ik een stuk van mijzelf geheim. Ik herinner me nog een lieve vriendin die mij ooit zei “als je dat openlijk zegt, dan vind je nooit meer een baan”. Ik spreek met regelmaat mensen over dit thema, mensen delen hun verhaal met me. “Vader is dood en hij droeg vrouwenkleding en ik heb het nog nooit iemand durven zeggen”. “Bij het opruimen van zijn kast vond ik allerlei accessoires, alsof hij vrouw wilde zijn”. Zomaar een greep uit wat mij ter ore komt.

Na je dood uit de kast uit angst en schaamte.

Angst en schaamte, oude overtuigingen, zijn vaak jouw drijfveren om een deels geheim leven te leiden. Hoe sneu is het, als we met de ogen van vandaag kijken, dat jij niet ten volle jouw leven hebt mogen leiden. Nee, het was anders, dit was lijden. Verstoppen en een geheim leven leiden. Hoe vaak hoor ik niet: “Nee, dat vertel ik niet mijn partner, dan gaat ze bij me weg”. Als dat zo is, als jij niet ten volle gezien mag worden, dan kun je je afvragen of dat dan wel de juiste partner voor je is.

Vaak is het anders. De betrokkene durft uit angst en schaamte niet te delen wat hem innerlijk bezighoudt. Oude overtuigingen. Een man is een man. Blauw, rationeel, stoer.

Angst en schaamte laten jou niet zien wie je bent. En jij mag laten zien wie je bent, hoe jij je leven mag leiden. En dat voorkomt veel vraagtekens, zeker als je na je dood letterlijk uit de kast komt.

Na je dood uit de kast of…….

Wees je bewust van jouw geheim. Wees je bewust van de impact van dat geheim, nu en veel later. Leef je leven ten volle! Onderzoek wat jou drijft om het geheim in stand te houden. Bespaar anderen veel vraagtekens als zij je lief zijn. Geniet zelf van wie je bent.

Als Lifecoach, als ervaringsdeskundige, begeleid ik met name mannen in het “mogen zijn wie je bent”. Daarnaast ben ik als relatiecoach actief op dit thema. Ik begeleid partner en dierbaren van de man die zijn vrouwelijkheid graag uit, die op zoek is naar een voor hem passende genderexpressie. En het spreekt voor zich dat ik er als lifecoach ook ben voor nabestaanden.

Mocht je vragen hebben over dit artikel, schroom niet met mij contact op te nemen. Ik sta je graag te woord.

 

William Slotboom

info@b-lifecoaching.nl

www.b-lifecoaching.nl

06 53893515

 

2018-09-23T16:48:16+02:00september 17th, 2018|Blogs|7 Comments

7 Comments

  1. Maria 19 september 2018 om 18:45

    Het leven van een geheim heeft impact op jezelf en zeker ook op de mensen om je heen. Het geheim is onzichtbaar altijd aanwezig.
    Maar hoe moeilijk het kan zijn een geheim open te gooien was letterlijk voelbaar in jouw artikel. Chapeau!

  2. william 23 september 2018 om 16:44

    Hoi Maria, wat leuk een reactie van jou te mogen krijgen. Dank je wel. Groetjes, William

  3. Francisca 30 september 2018 om 20:10

    Mooi stukje en met plezier gelezen.

    Na je dood……
    Over de doden niets dan goeds. Een generatie die wellicht meer geheimen meenamen in hun graf. Waar dit zeker een belangrijke van zal zijn. Ik kan me voorstellen dat je als partner of kind, familie na ontdekking behoorlijk geschokt zal zijn. Maar als we in de huidige tijd met de huidige opvattingen van vrijuit leven en mogen zijn wie je bent kunnen kijken, kunnen we het misschien met meer compassie bezien. Empathie voelen voor de overledenen die het jammer genoeg niet met ons hebben durven delen, vanuit angst. Angst die van hun was en niets zegt over de nabestaanden. Zij wisten niets. Wellicht is het vanuit de huidige normen positief te benaderen. Nu, na zijn dood mag hij alsnog zijn wie hij is/was. Alsnog kun je hem accepteren zoals hij was en respect hebben voor zijn keuze het niet te delen. Anders kijken; ongetwijfeld zal hij van ons gehouden hebben en het verzwijgen misschien ook wel uit liefde hebben gedaan, in de tijd geplaatst. Misschien is hij in de heimelijk momenten dat hij vrouw mocht zijn en het misschien deelde met gelijkgestemden, heel gelukkig geweest. Welke wijze raad zou er uit het graf ontstijgen als hij met de ogen van nu had kunnen zien? Wat kunnen wij nog leren van de doden………?

    Tijdens je leven…..
    Ik heb een relatie gehad met een man die zich regelmatig kleedde als vrouw en het voor mij geheim hield. Ik heb het zelf moeten ontdekken en ontkenning volgde, dan is de schok groot. Ik heb me erin verdiept en hem er ruimte in gegeven, gevraagd het op te zoeken, ook samen, tevergeefs, de ontkenning en de “nee” bleef.
    Ondanks onze grote liefde voor elkaar is de relatie gestrand op de leugens en bedrog (ook met andere vrouwen).
    Onze onzichtbare band bleek zo sterk, dat wij elkaar op een wonderbaarlijke manier weer hebben ontmoet en de liefde bleek nog even heftig. Ondanks dat we beiden weer een relatie hadden, maar zeker niet met de intensiteit als de onze. Inmiddels meer open over zijn “zijn” en de toezegging dit aan te gaan, zich een keer aan mij te tonen als vrouw bleef de angst hiervoor en het niet volledig aangaan/delen. Ook zijn voorstel een relatiecoach in te schakelen werd na 2 keer stopgezet toen het te dichtbij kwam. Weer heb ik mij ervoor opengesteld en weer bleef de angst en het niet volledig delen. Dan denk ik: je bent niet dood……… je leeft……en ja…. leef je leven ten volle en wees wie je bent! Waarom zou je, met het besef van nu, het bewust zijn en de huidige, steeds vrijere normen je droom niet of ten dele leven?? Waarom pak je de kans niet het “levend” voorbeeld te kunnen zijn in een wereld waar dat zo hard nodig is!

    Mijn grootste voorbeeld trof ik op een bijzondere manier: op een evenement waar tussen de menigte een stel mij opviel; een vrouw en een man, partners. De man gekleed als een prachtige vrouw! Zij genoten samen zichtbaar van elkaar en van hun “zijn”. Elkaar compleet en heel liefdevol accepterend. De liefde en openheid, het plezier die ze uitstraalde raakte mij. Ik ben op ze afgestapt en het werd een emotionele en bijzondere ontmoeting. Zo kan het zijn!! Tijdens je leven…….

    Als iemand na zijn dood uit de kast komt is dat triest, maar zou er voor de nabestaanden vrede en acceptatie kunnen zijn, omdat dat blijkbaar iemands keuze is geweest, van waaruit die keus dan ook gemaakt is, en dit niet ongedaan kan worden gemaakt, onomkeerbaar is. Met de positieve benadering die ik hierboven noemde is voor de nabestaanden het verdriet, de gemiste kans, het wantrouwen en aan jezelf twijfelen wellicht te verzachten. Maar is uit de kast komen tijdens je leven en er vervolgens niet ten volle naar leven, wat blijft frustreren, angst in stand houdt, en het wantrouwen bij de ander juist aanwakkert en waarmee je jezelf en de ander te kort doet, niet veel doder…….??
    Als ex-partner van, zal ik voor openheid en delen met dierbaren blijven strijden!

    Beste William, als relatiecoach; wat zou jij tegen ze zeggen??

    Herman van Veen zong er een mooi liedje over:

    Lieg niet tegenover gevaar
    want ik voel toch je angst
    wat ik gewaar word is waar
    of ik ken je niet
    en dat is nog gevaarlijker

    lieg niet tegenover ziekte
    liever kijk ik die diepte in
    dan dat ik mij verlies in één van jou lieve verzinsels
    want daarmee verlies ik mij dieper

    lieg niet over sterven want zolang we er nog zijn
    vind ik dat toegangsloze niet mededelen wat je denkt
    erger en zoveel doder
    erger en zoveel doder……….

    Francisca (eerder geschreven over dit onderwerp op travestie.org)

  4. william 4 oktober 2018 om 13:06

    Lieve Francisca,

    Dank je wel voor jouw uitvoerige reactie. Wij kennen elkaar, daarom zal ik hier op gepaste wijze reageren. Met gepast bedoel ik dan dat wat wij hier delen generieke kennis mag zijn voor anderen.

    Mijn blog is gericht op al die mannen die hun vrouwelijke kant verstoppen, net zoals ik jaren heb gedaan. Het is een pleidooi om toe te staan dat je bent wie je bent. Het is een pleidooi om angst en schaamte aan te gaan. Ook al is dat een heel proces.

    Mijn blog vond zijn oorsprong in verhalen van mensen. Mensen die ondanks de huidige tijd en de huidige opvattingen erg geraakt waren over wat zij achteraf ontdekten. Mensen die mij hun pijn en verdriet toevertrouwden. Met deze blog hoop ik als lifecoach de onwetenden inzicht te geven en wanneer nodig een luisterend oor te zijn.

    Jouw verhaal is tekenend voor de altijd nog dagelijkse praktijk. Met regelmaat spreek ik mannen die leven in angst, met schaamte, zelfs met walging over zichzelf, omdat zij ergens diep van binnenuit een behoefte voelen. Een behoefte om zich vrouwelijk te uiten.

    Jouw verhaal, jouw ervaring is ook tekenend voor het verstoppen, geheim houden en liegen naar partner en dierbaren vanuit de dieper liggende angst en schaamte. Met jouw ervaring, hoe diep dit alles je heeft geraakt, en met wie ik ben, hoop ik een bijdrage te leveren aan het veranderen van de wereld. Sterker nog, daar heb jij mij bij geholpen.

    Iedereen zou ten volle mogen leven, mogen zijn en uiten wie hij of zij ook is of zou willen zijn. En tegelijk zijn er altijd weer die angsten, de schaamte, het aanpassen aan de zogenaamde normen en waarden van anderen. En die kunnen soms heel diep in een systeem van een mens zitten. En daar mag ik mij als ervaringsdeskundige en lifecoach met veel liefde voor inzetten.

    Ik ga volledig met je mee………heb lef en leef! Wees open en eerlijk, leef ten volle. Ga aan wat je aan hebt te gaan. Daar is moed en liefde voor nodig.

    Veel liefs, William

  5. Patricia 4 november 2020 om 12:14

    Ik lees net dit bericht. waarom is het nog steeds een taboe dat man ook een jurk draagt is groot deels in de werd is dat heel normaal. Hier in Nederland word dat niet zo ervaren. vandaar dat veel manen stiekem toch vrouwe kleding dragen.

    Ik vind het zelf erg fijn dat ik als man toch ook als vrouw gekleed door het leven kan.
    heb zo wat vinden moeten laten gaan maar heb ook nieuwe vrienden er voor terug. die mij als man of als vrouw accepteren

    Wie bepaald de kleding ?? je moet aan kunnen doen wat je zelf fijn vind.

    Ik vond het ook moeilijk om de eerste keer bekend te maken dat ik me graag vrouwen kleding draag.
    Nu loop ik gewoon er mee rond zo ook in de winkels. Ach ze kijken maar.

    Ik ben dan wel geheel als vrouw schoenen panty slip bh borsten en pruik. meekup.
    Om er zo mooi mogelijk er als vrouw er uit te zien. dit kost tijd en geld.

  6. Roos 28 oktober 2023 om 08:15

    Wat een herkenbaar en sterk verhaal, ook van de commentaargevers. Ik heb mijn crossdress verlangen een paar maanden geleden aan mijn vrouw verteld, na zeker 50 jaar ermee geworsteld te hebben. Ik ben sterk, heb veel meegemaakt en doorstaan, maar dit geheim durfde ik niet te delen, met niemand. Tot een burn-out me een jaar lang vloerde en niemand een oorzaak vond, maar ik wist dat die het gevolg was van 50 jaar verdringen, schuldig voelen, en verzetten tegen die altijd wel aanwezige gevoelens. Ik probeerde het nog steeds te verdringen maar zat op een middag huilend op de fiets, kon niet meer en besloot het op te biechten, alhoewel ik zo bang was om haar te verliezen. Ze was geschokt en verbaasd, maar al gauw besloot ze haar oordeel op te schorten en zich in de materie in te lezen. Nu zit ik één avond in de week in jurk e.d. samen met haar TV te kijken, en alhoewel ze het nog steeds wat vreemd vind kocht ze ook al panty’s en BH’s voor mij. En ze gaf aan dat ze van me bleef houden en echt niet wegging. Het is nu iets wat we steeds meer inpassen in ons leven samen. Ze weet dat ik het nodig heb en heeft dat aanvaard. Hoe mooi is dat. Geen angst en schaamte meer. Het kan dus…

  7. william 9 november 2023 om 19:19

    Hoi Roos,

    Geweldig! Mooi dat je dit uiteindelijk hebt durven vertellen en alle complimenten voor jouw partner. Geniet er vooral samen van!

    Groet, William

Laat een reactie achter