Uitingsvormen van de transgender

 

Heeft grijs meer kleur dan louter zwart of wit?

Uitingsvormen van de transgender, dat laat zich niet in één woord vatten. Transgender, travestiet, crossdresser, transman, transvrouw, transanders, man/vrouw en iets anders………hoeveel woorden zijn er nodig om in een hokje gestopt te mogen worden. En wat nu als je helemaal niet past in dat hokje. Wat nu als je gewoon jezelf wilt zijn en durft te luisteren naar jouw gevoel. Hokjes benauwen. In onze maatschappij geven we graag woorden aan iets of iemand.

Die woorden helpen ons met definiëren van een ding, een situatie, een plek, een omstandigheid, een emotie en zo meer. Wij mensen zijn toch echt complexer dan de combinatie van een aantal letters.

 

Meer dimensies

Eén woord is niet genoeg om de uitingsvormen van de transgender te verwoorden. Er spelen nog zoveel andere factoren mee. Wat dacht je van de frequentie van “even jezelf willen zijn”. Is dat eens per jaar, eens per maand, eens per week , eens per dag, altijd en elke dag. Bepaalt de frequentie ook nog in welk hokje je dan past. Of bepaalt de frequentie dan de vorm van het hokje?

En wat dacht je van de wijze waarop je graag uiting zou willen geven. Draagt de man af en toe een damesslipje onder zijn mannenpak, draagt hij een panty onder zijn spijkerbroek? Behoort make-up en een pruik tot zijn uitrusting. Is shoppen met jouw vriendin of partner een uiting? Spiegelt jouw partner soms de vrouw die je zelf graag zou willen zijn? Of is de man een heteroman, vader in een gezin, die gewoon graag dagelijks supervrouwelijk gekleed wil zijn? Ga je in transitie voor lichaamsaanpassing? Tussen iets of af en toe en volledig en altijd zijn vele uitingsvormen mogelijk. Zo wordt het hokje meerdimensionaal.

En dan is er ook nog de omgeving van uiten die medebepalend is voor dat hokje en de acceptatie daarvan. Is het slechts een fantasie, een koffer in de auto, een tas op zolder, een garderobe bij een gelijkgestemde of vriend of vriendin of een geheel eigen garderobe thuis. Laat je je aan jezelf zien, aan je partner, aan gelijkgestemden of ook aan anderen. En wie zijn die anderen dan. Delen met dierbaren is een heel grote stap. Of maak je de keuze na lang wikken en wegen, na goed doorvoelen, na onderzoek en met begeleiding voor de lange weg van een transitie. En ook daarbinnen is weer ruimte voor wat bij jou past.

Ben je vrij om je te uiten in welke vorm dan ook, op de momenten die jij wilt, op de plek waar jij je graag wilt laten zien of jezelf wilt zijn? Na al mijn ontmoetingen, na zelfonderzoek, na studie, na luisteren naar mijn gevoel, lijkt er slechts één hokje………..volg het pad dat bij jou past.

Grijs kan dan zoveel meer kleur geven aan jouw leven dan louter zwart of wit.

En vindt dan nog maar eens de grijstint die het best bij jou past en die het liefst niet vloekt met jouw omgeving. Een hele uitdaging!